Η περιφρόνησις και η αδιαφορία, θέσεις με τις οποίες αντιμετωπίζει τα διεθνή δρώμενα το πλείστον της ελληνικής κοινωνίας,  είναι αποτέλεσμα μιας επιμόνου και μεροληπτικής προπαγάνδας των εκάστοτε κυβερνώντων.

Επέβαλαν εις την κοινωνία την αντίληψιν ότι για κάθε ζήτημα που ανακύπτει παγκοσμίως θα πρέπει οι διεθνείς παράγοντες να μας λαμβάνουν υπόψιν, ασχέτως εάν επ' αυτού δεν γνωρίζομε τίποτε και καμμίαν βοήθειαν δεν είμεθα εις θέσιν να προσφέρομεν.

Οι κοινωνίες οι οποίες ευρίσκονται κάτω από τοιούτου είδους πνευματικές ομηρίες δεν είναι εις θέσιν να αντιμετωπίσουν ορθά μίαν σύγκρουσιν πολιτισμών.

Το ζήτημα λοιπόν είναι η άμεση απεμποκή της ελληνικής κοινωνίας από αυτήν την ομηρίαν που προέκυψε από την ιδιοτέλεια των πολιτικών, πνευματικών και οικονομικών παραγόντων της χώρας.

Οι όροι του διεθνούς αναταγωνισμού ακόμα και όταν αυτοί αφορούν συγκρούσεις πολιτισμών, επιβάλλονται από εκείνους που έχουν γνώσιν και αυτοτέλεια και όχι από τους διορισμένους διαχειριστές και εργατοπατέρες της εκάστοτε εξουσίας, οι οποίοι υπηρετούν ξένα συμφέροντα με αντάλαγμα την παραμονή τους εις την εξουσία αποκτώντας ανέλεγκτα πλούτη εκμεταλευόμενοι ασυστόλως των ιδρώτα του έλληνος πολίτου.

Τίτλος: Σύγκρουσις Πολιτισμών
Είναι τέχνασμα των πολιτικών,
ή φυσικός νόμος ανταγωνισμού των λαών;

Εκδόσεις Πανελληνες,
Kyparissia, the Pelponnese 2007 292 pages.
The above thesis examines how today's western policy-making establishments appear deaf to what amounts to the central policy challenge of the 21st century.

Namely addressing why power imbalances and the supposed "rightful place" between nations are to become the primary considerations to the question if we (and successive generations) are to live in a world of peace. This is in contrast to the prevailing view that the managing of global economic interdependence and long-term resource competition is instead the major determinates - and but, the secondary.